Vijf redenen waarom Schiphol niet kan groeien
Zaterdag 23 juni 2018
Schipholpanel tijdens Landelijke Manifestatie Stop Luchtvaartgroei op 23 juni 2018 in Amsterdam (v.l.n.r. Sijas Akkerman, Matt Poelmans, Hans Buurma)
Er zijn vele redenen waarom Schiphol niet zou moeten groeien, de vijf belangrijkste op een rij:
SELECTIVITEIT (Afspraak is afspraak)
In 2008 is tussen overheid, luchtvaartsector en omwonenden een unaniem akkoord gesloten dat Schiphol niet langer ongebreideld mag groeien. Selectieve ontwikkeling betekent dat verkeer wat belangrijk is voor de bereikbaarheid van Nederland voorrang krijgt. Daarvoor is een plafond van 500.000 vluchten tot 2021 afgesproken (met een beperkte uitloop daarna). Aan die afspraak mag niet worden gemorreld. Schiphol hoeft ook niet de grootste luchthaven van Europa te worden. Afspraak is afspraak.
CAPACITEIT (Schiphol is vol)
Schiphol heeft de schaarse groeiruimte verspild aan “pretvluchten” en is eerder dan bedoeld volgelopen. Bovendien heeft Schiphol de afgelopen jaren onvoldoende hinderbeperking geleverd waarmee nog enige groei mogelijk zou worden. Het al drie keer uitgestelde Milieueffectrapport (MER) moet daarover uitsluitsel geven. Minder lawaaiige vliegtuigen bieden geen soelaas. Stil vliegen bestaat alleen in sprookjes (bezemsteel, vliegend tapijt). Schiphol heeft zichzelf op slot gedaan.
VEILIGHEID (Geen uitbreiding op huidige locatie)
Uit een onthutsend rapport van de OVV (Onderzoeksraad voor Veiligheid) blijkt dat Schiphol op dit moment niet onveilig is, maar ook dat zonder ingrijpende maatregelen verdere groei boven het plafond van 500.000 vluchten onverantwoord is. Pogingen om dit veiligheidsrisico te bagatelliseren en ondergeschikt te maken aan groeimanie zijn verwerpelijk. Door de verkeerde ligging van het banenstelsel en de complexiteit van het baangebruik is uitbreiding op de huidige locatie trouwens helemaal niet mogelijk, de enige remedie is verplaatsing (van de banen) naar zee.
LEEFBAARHEID (Niet bouwen onder de routes)
De lasten in de vorm van vliegtuigherrie, luchtvervuiling en gezondheidsschade worden afgewenteld op de huidige omwonenden. Doordat een verouderd woningbestand wordt gebruikt, tellen niet alle gedupeerden mee. Wegens de versoepeling van bouwmogelijkheden zal het aantal “spookgehinderden” nog verder toenemen. Als het aan Schiphol ligt komen er nog vele tienduizenden vluchten bij, en de overheid wil nog honderdduizenden huizen laten bouwen. Dat kan niet tegelijk en zeker niet onder de routes. Een “klaagverbod” is geen oplossing maar een ontkenning van dit probleem. Straks vliegen ze overal, dag en nacht, nooit meer rust.
DUURZAAMHEID (Vluchten kan niet meer)
Vliegen is de meest belastende vorm van vervoer maar wordt desondanks het minst belast. Luchtvaart heeft zich weten te onttrekken aan de klimaatdoelstellingen, net als eerder aan belastingen en milieuheffingen. Die scheve concurrentieverhouding leidt tot een onverzadigbare vraag om voor een habbekrats te vliegen. Ieders individuele zware klimaattaakstelling in de woonomgeving wordt teniet gedaan door goedkope, onnodige stedenvluchten. Luchtvaart moet in de klimaatwet.
Het “Aldersplafond” doet zijn werk zodra het gaat knellen: nu luchtvaartgroei niet vanzelfsprekend is, ontkomt men er niet aan om serieus werk te maken van alternatieven (zoals spoor, slothandel, vliegtaks, verplaatsing, etc.).