Groeispeculaties Schiphol onrealistisch
Vrijdag 7 juli 2017
LATEN WE VOORKOMEN DAT SCHIPHOL VAN KIP-MET-DE-GOUDEN-EIEREN VERWORDT TOT PLOFKIP
De omwonenden van Schiphol verwerpen de onrealistische groeicijfers voor Schiphol die de afgelopen tijd in de media zijn verschenen. Plannen om door te groeien naar 600.00 tot 800.000 vluchten zijn volledig uit de lucht gegrepen en stuiten op wettelijke grenzen, fysieke beperkingen en tegenstrijdige belangen. De bewoners pleiten voor een zorgvuldige afweging op de plek die daarvoor wettelijk is aangewezen: de Omgevingsraad Schiphol (ORS).
Wensdenken
Nu Schiphol tegen zijn grenzen aanloopt, verschijnen allerlei proefballonnetjes in de media. Kennelijk moeten de geesten rijp worden gemaakt voor het opheffen van bestaande beperkingen. Voorstanders van groei beweren te pas en te onpas dat ‘stillere motoren’ enorme groei mogelijk maken. Uit het Milieu Effect Rapport (MER) blijkt echter dat de groeiruimte zeer beperkt is, ondanks dat de stillere motoren in de berekeningen al volledig zijn meegenomen. In het binnengebied (nabij de luchthaven) neemt de hinder ook niet af maar juist toe. Alleen in het buitengebied (meer dan 25 km) wordt de hinder zogenaamd iets minder, maar dat komt omdat 200.000 mensen nu (oplopend tot 500.000 in 2030) niet in de hinderberekeningen worden meegenomen (‘spookgehinderden‘).
De ORS-bewonersdelegatie neemt nadrukkelijk afstand van onrealistische verwachtingen over de groeimogelijkheden van Schiphol. Volgens berichten in de media zou het gaan om wel 600.000 tot 800.000 vluchten. Dergelijk getallen zijn gebaseerd op wensdenken en niet op feiten. Die feiten wijzen uit dat de groeimogelijkheden beperkt zijn. Volgens de voorlopige indicaties van het MER betreft dat ca. 525.000 vluchten.
Beperkingen
Plannen om Schiphol veel verder te laten groeien dan de huidige omvang zijn daarom letterlijk uit de lucht gegrepen. Ze stuiten niet alleen op wettelijke grenzen, maar ook op veiligheidsrisico’s, milieu-eisen, ruimtelijke beperkingen, woningbouwbehoeften en zelfs twijfel over de economische haalbaarheid. In ieder geval is duidelijk dat grote groei op de huidig locatie niet mogelijk is.
Dat de groeimogelijkheden beperkt zijn heeft dus verschillende oorzaken. Allereerst moet Schiphol zich houden aan de overeengekomen milieugrenzen ter bescherming van de gezondheid (schadelijke effecten van geluidshinder en uitstoot vervuilende stoffen) en duurzaamheidseisen (klimaatdoelstellingen). Vervolgens blijkt uit recent onderzoek van de Onderzoeksraad voor Veiligheid dat de veiligheidsrisico’s onaanvaardbaar toenemen bij uitbreiding. Dat gaat zelfs zover dat – om rampen te voorkomen – eerst drastische ingrepen moeten plaatsvinden bij banenstelsel en baangebruik voordat er sprake kan zijn van verdere groei. Dan is er de toenemende congestie, zowel in de lucht (verkeersafwikkeling) als op de grond (wachtrijen, parkeren, openbaar vervoer). Ook legt de woningvraag een toenemend beslag op de schaarse ruimte. In de druk bevolkte Randstad wedijveren bestemmingen als wonen, werken, verplaatsen en ontspannen met elkaar. Ten slotte bestaat er gerede twijfel of de welvaart van Nederland wel gediend is met een uit zijn krachten gegroeide nationale luchthaven. De Raad voor Leefomgeving en Infrastructuur bepleitte vorig jaar optimale in plaats van maximale groei. Het belang van de NV Schiphol valt niet per se samen met dat van de BV Nederland.
Zorgvuldigheid
Dat Schiphol de grens van 500.000 vluchten al dit jaar nadert i.p.v. 2020 is geen natuurverschijnsel maar het gevolg van bewuste keuze om de schaarse groeiruimte op te maken aan goedkope vakantie- en stedenvluchten. Dit soort pretvluchten maken op Schiphol ruim 20% uit van het totaal, terwijl dat op andere grote luchthavens zoals Heathrow en Frankfurt slechts 2 procent is. Deze groei is ten koste gegaan van het voor de nationale economie belangrijke netwerkverkeer.
Omdat bij de ontwikkeling van Schiphol uiteenlopende belangen een rol spelen, is in 2008 met alle betrokkenen (sector, overheden, bewoners) een integraal akkoord afgesloten. Gekozen is voor selectieve (geen ongebreidelde) ontwikkeling. Dat akkoord is nadien enkele keren bijgesteld en dus nog volkomen actueel. Het Nieuwe Normen- en Handhavingsstelsel (NNHS) is de wettelijke basis voor de verdere ontwikkeling en laat beperkte volumegroei toe na 2020.
Ook in de toekomst kan dat niet zonder een zorgvuldige afweging van alle in het geding zijnde belangen. De omwonenden bepleiten om dat te doen op de plek die daarvoor wettelijk is aangewezen: de Omgevingsraad Schiphol (ORS). Het wachten is op het definitieve MER en de Integrale veiligheidsanalyse. Zodra Schiphol en het ministerie van Infrastructuur en Milieu hun huiswerk hebben gedaan, kan de ORS advies uitbrengen over Schiphol 2030 op basis van uitvoerbare selectiviteit.
Bewonersdelegatie Omgevingsraad Schiphol
juli 2017